Weduwe op zoek naar liefdevolle vrouw

11-01-2024 door de redactie van VrouwVrouw.

Het is nu twee jaar is geleden dat Jaap overleed. We waren 33 jaar getrouwd, 36 jaar samen. Inmiddels heb ik het redelijk goed met mezelf. Ik heb veel vriendschappen, de meeste al jarenlang. Met mijn oude hockeyvriendinnen golf ik nu. Ik bridge, ik fiets, ik koester deze duurzame vriendschappen.

Verbintenis van vrouw tot vrouw

Maar langzaamaan begint het verlangen ook weer te kriebelen. Vroeger wist ik het al wel. Ook vrouwen raken mij op romantisch vlak. Maarja, ik ben van Jaap gaan houden en we hadden het fijn samen. Ons met liefde gevulde leven drong mijn vrouwelijk verlangen naar een vrouw naar de achtergrond. Maar langzaam maar zeker komt het weer op. Een maatje, waarmee ik me kan verwonderen over de schoonheid van het leven.

Het verlangen naar een arm om me heen, iemand om mijn leven mee te delen.

Geen wilde seks, maar een diepe, tedere verbintenis van vrouw tot vrouw.

Wat zou ik die zachtheid graag ervaren met een lieve, onafhankelijke vrouw. Intimiteit als aanvulling op mijn zelfstandige leven. Maar hoe vind ik haar? Niet in mijn sociale kring, lijkt me. Dus er zit niks anders op dan daten.

VrouwVrouw.nl voor liefde en vriendschap

Googlend vind ik de site VrouwVrouw.nl. Bischierig schrijf ik me in. Ik maak op mijn gemakje een profiel aan.
Ping, doet mijn mobiel een week later. Ik kijk recht in de zachte ogen van Thea. Rond gezicht, blozende wangen en grijze krullen. Ook zij is weduwe en op zoek naar een liefdevolle vrouw als maatje. Na wat op en neer chatten, blijkt zij 10 kilometer bij mij vandaan te wonen.

Mijn ogen verdronken in de hare

Al snel spreken we af voor een diner buitenshuis. Thea is in het echt net zo warmhartig als haar profiel belooft. Ik voel me bij haar op mijn gemak. Tijdens de eerste date al. We praten, praten en blijken veel gemeen te hebben.
Bij het afscheid drukt ze me zacht tegen zich aan. ‘Ik vond het fijn met je’, zegt ze met een tedere stem. Minuten staan we tegenover elkaar, onze zachte handen verstrengeld en mijn ogen verdronken in de hare. Na een tedere, lange kus nemen we afscheid, met een afspraak voor twee dagen later op zak.

Vanuit de verte zie ik haar al staan, bij de start van het Klompenpad. Ik voel dat ik glimlach en dat mijn tred zich versnelt. We begroeten elkaar met een zachte kus. ‘Ik heb je gemist’, zeg ik verlegen. Ze glimlacht blij en kust me weer. We gaan op pad en praten opnieuw honderduit. Tijdens de lunch op een bankje glimlachen we op hetzelfde moment bij het horen van een zingende merel.

Mijn buik weer vol vlinders

We lopen samen verder. Ineens voel ik een voorzichtige hand in de mijne... een nieuw en tegelijkertijd vertrouwd gevoel. Twee vrouwen, zij aan zij, hand in hand. Ik geniet met volle teugen. Sinds lange tijd zit mijn buik weer vol vlinders.

Twee vrouwen, zij aan zij, hand in hand

Roze vlinders... De weken die volgen zijn gevuld met zoete broodjes, lange gesprekken, vurige, tedere nachten en lange wandelingen. We genieten met volle teugen van elkaar en van het leven. En... Iedere keer wanneer we een merel horen, glimlachen we.